| «قلب من خانۀ خداست … | سفینة النجاة...» |
برنامه ترک گناه....
بسم الله الرحمن الرحیم
ما در زمانه ای زندگی میکنیم که اکتفا به دینداری سنتی و حداقلی دیگه جواب نمیده.
امتحانات مختلف الهی در آخرالزمان موجب شده که انسان ها انواع مختلف و جدیدی از گناهان رو تجربه کنن. در این بین، مومنین در معرض آسیب های بیشتری قرار گرفتن.خصوصا با ورود شبکه های اجتماعی و دسترسی راحت تر به کانال های شبهات و تصاویر مستهجن و ارتباط گسترده با جنس مخالف و..
یه برنامه ی جامع و کامل برای مبارزه با هوای نفس و ترک گناهان نیاز ضروری هست.
همچنین پدر و مادر ها برای آینده ی بچه هاشون نیاز شدیدی به یه برنامه ی خوب دارن.
برای شروع یه برنامه ی خوب ترک گناه باید بریم سراغ دین، ببینیم اهل بیت علیهم السلام، شروع این برنامه رو چه چیزی اعلام فرمودن.
امام صادق علیه السلام در کلام شریفی، شروع بندگی عالی رو اینطور میفرمایند：
وتفسیر العبودیّة بذل الکلّ، وسبب ذلک منع النّفس عمّا تهوی، وحملها علی ما تکره، ومفتاح ذلک ترک الرّاحة وحبّ العزلة…
حضرت میفرمایند： شروع عبودیت و کلید در ورودی عبد شدن، “ترک راحتی” هست.
پس نقطه ی آغاز حرکت ما، مبارزه با راحت طلبی خواهد بود…
برای شروع برنامه ترک گناه لازمه که ۴ تا بحث بسیار ریشه ای و مهم رو با هم مرور کنیم.
توجه به این ۴ موضوع، میتونه کمک زیادی به “قدرت پیدا کردن در ترک گناه” بکنه.
۱ - اصلاح نگاه در “توجه به رنج” هست.
۲- نگاه به اتفاقات زندگی به عنوان “تمرینات و امتحانات الهی”
۳ - دقت مداوم و همیشگی در “مبارزه با هوای نفس”
۴ - اطاعت از دستور “برای عبد خداوند متعال شدن".
در ادامه مختصری از این ۴ موضوع رو تقدیم میکنیم.
تا زمانی که نگاهمون به زندگی غلط باشه، ترک گناه، یه کار خیلی سخت خواهد بود.
و اینکه ترک گناه صرفا با توبه انجام نمیشه.
تا حالا قطعا بارها توبه کردیم اما بازم سراغ گناه رفتیم.
علتش اینه که “برنامه ای برای زندگی بعد از گناه نداریم".
توبه کردی؟
دستت درد نکنه!
اما حالا چه برنامه ای برای رشدت در نظر داری؟!
هیچی؟!
اونوقت میخوای هوای نفس و شیطان دست از سرت بردارن؟! نه عزیزم . این راهش نیست.
با اصلاح نگاهتون، دینداری رو برای خودتون فوق العاده شیرین کنید..
تحمل رنج:
ما در دنیایی زندگی میکنیم که چه بخوایم و چه نخوایم چه خوشمون بیاد و چه خوشمون نیاد، رنج خواهیم کشید.
تحمل رنج یه اتفاق اجتناب ناپذیر هست و ما اگه میخوایم در ترک گناه موفق باشیم “باید به استقبال برخی رنج ها بریم".
ممکنه در ابتدا، هوای نفسمون خوشش نیاد که از رنج صحبت کنیم
ما باید این موضوع رو برای خودمون برای همیشه حلش کنیم.
اینو داشته باشید: اگه ما با اختیار خودمون به استقبال برخی رنج ها نریم، روزگار اون رنج ها رو به زور به ما خواهد داد.
به قول معروف، روزگار با یخ و ترشی اون رنج ها رو بهمون میده! و اونوقت باید “یه رنج تلخ” رو بچشیم. مثلا اگه کسی رنج ترک گناه رو نپذیرفت، باید رنج سرکوفت های دیگران و عذاب وجدان های خودش رو تحمل کنه.
باید رنج دشمنی همه ی موجودات عالم باهاش رو تحمل کنه.
باید رنج دوری از خدا رو تحمل کنه و…
زندگیش کاملا سیاه و دردناک خواهد شد.
یه بار برای همیشه موضوع رنج رو حلش کن. به خودت بگو که من باید بعضی رنج ها رو تحمل کنم. باید برای اینکه محبوب مولا بشم، رنج های ابتدایی دنیا رو تحمل کنم.
خود خداوند متعال، بعد از یه مدت، زندگیت رو غرق نورانیت و لذت خواهد کرد.
نترس خدا ، زیاد بهت رنج نمیده. اجازه نمیده زیاد رنج بکشی.
آقا حله؟
اگه حل نیست با تفکر برای خودت حلش کن.
خوب بشین با هوای نفست صحبت کن.
بهش بگو “از بعضی از لذت ها بگذر". بی خیال شو.
قرار نیست هر لذتی که اومد سریع تجربش کنی!!!
با توکل بر خدا و نشاط، مبارزه با نفست رو ادامه بده.
بعد از یه مدت قدرت زیادی برای ترک گناه پیدا خواهی کرد.
بعد از ترک گناه هم به “لذت بندگی” میرسی…
ما دو نوع رنج داریم"رنج خوب و رنج بد”
اون رنج هایی که انسان میکشه و باعث رشدش هست، میشه رنج خوب!
اون رنج هایی که انسان تحمل میکنه اما باعث خفت و خواری و عذابشه، میشه رنج بد!
نکته ی جالب اینه که اگه انسان از رنج های خوب فرار کنه، به رنج های بد وبدبختی گرفتار میشه
این حرفا رو به هوای نفست بگو تا حساب کار دستش بیاد!
راهبرد رنج :
عدم غفلت از رنج
وقتی انسان تلخی های وجودش، تلخی های سرنوشت خودش و تلخی های دنیای خودش رو ببینه، ممکنه دنیا براش غیر قابل تحمل و سخته بشه،
یا زندگی براش بی روح و بی فروغ و بی هیجان بشه!
خب حالا این انسان باید چیکار کنه؟
باید تلخی ها رو فراموش کنه؟
مثلا مرگ و بیماری و پیری رو از یاد ببره؟
خیر!
غفلت از تلخی ها، انسان رو نابود میکنه.
متاسفانه بسیاری از برنامه های تلویزیونی و ماهواره ای و بازی های رایانه ای و سرگرمی های مختلف، تلاش میکنن تا انسان ها رو از توجه به واقعیت های دنیا غافل کنن. اگه کسی میخواد دچار غفلت از رنج ها نشه باید تا میتونه از این برنامه ها و سرگرمی ها دوری کنه.یه مثالی هست که گفته میشه مثلا فلانی سرش رو مثل کبک کرده توی برف تا هیچ کس اون رو نبینه!
غفلت از رنج ها هم همینه. اگه انسانی بیماری خاصی داشته باشه باید بره اون رو درمان کنه، نه اینکه مدام مسکن مصرف کنه تا درد رو متوجه نشه!
بسیاری از غفلت ها باعث میشن که فرصت های طلایی زندگی انسان از بین بره و دیگه قابل جبران نباشه. مثلا پدر و مادری که فرصت دارن فرزندشون رو از هفت تا چهارده سالگی به خوبی تربیت کنن، از رنج تربیت فرزندشون غفلت میکنن،همین باعث میشه که بعد از سن چهارده سالگی فرزندشون بی تربیت بار بیاد و تا آخر عمر این پدر و مادر باید سختی بکشن. در حالی که میتونستن از این فرصت طلایی برای رشد فرزندشون استفاده کنن.
غفلت از رنج ها، باعث افزایش رنج های ما میشه و هیچ انسان عاقلی حاضر نمیشه که بی جهت رنج های خودش رو زیادتر کنه.
انسان باید دلش از این سرگرمی های غفلت آور بگیره.
چرا؟
چون روح انسان، شیرینی طلب و لذت طلب هست؛
اگه یه مدتی دلمون از این دنیا بگیره، وضعیتمون کم کم بهتر میشه.
این رو هم باید بدونیم که همۀ مردم در حال رنج کشیدن هستند. اگه کسی لبخند بزنه، به این دلیل نیست که رنج کمتری داره؛ شاید صبورتر هست، شاید حفظ ظاهر میکنه، یا شاید فهمیده تر هست.
به هر حال باید تکلیف خودمان را با رنج مشخص کنیم. این فرار کردن هم در بیشتر موارد ارتباطی به کم بودن ایمان ندارد.
ممکن است کسی به بعضی از دین گریزها بگه: «ایمان داشته باش!»
در حالی که اون ایمان داره، اما اهل تحمل رنج نیست.
او ایمان داره، اما به او خبر اشتباه داده اند و خیال میکنه که میتونه رنج نکشه و راهی برای فرار از رنج وجود دارد..
“نمونه هایی از رنج خوب و بد":
ما برای اینکه بتونیم مقابل هوای نفسمون بایستیم و گناه نکنیم باید نگاهمون رو به رنج تغییر بدیم.
ما دو نوع رنج داریم: ” رنج خوب و رنج بد”
اون رنج هایی که انسان میکشه و باعث رشدش هست، میشه رنج خوب!
مثل رنج خوش اخلاقی با پدر و مادر و…
اون رنج هایی که انسان تحمل میکنه اما باعث خفت و خواری و عذابش هست، میشه رنج بد!
مثل رنج بد اخلاقی و حسادت و خساست و…
نکته ی جالب ماجرا اینه که اگه انسان از رنج های خوب فرار کنه، به رنج های بد گرفتار میشه
کسی که از رنج “کسب رزق و روزی حلال” فرار کنه و تنبلی کنه قطعا به رنج دزدی کردن و بی آبرو شدن و زندان و… گرفتار میشه.
اولی یه رنج خوب بود. دومی یه رنج بد.
هر وقت آدم از رنج خوبی فرار کنه، گرفتار یه رنج بد میشه.
کسی که از رنج “حجاب” داشتن فرار کنه، دچار رنج بی حرمتی میشه. بهش تیکه میندازن، نگاه مردان دیگه بهش مثل یه دستمال استفاده شده هست و…
کسی که از رنج “ورزش کردن” و غذاهای خوب تهیه کردن فرار کنه ، دچار رنج بیماری های مختلف میشه. دیابت و چاقی و فشار خون و….
کسی که از رنج “ادب داشتن” فرار کنه، دچار رنج بی ارزش شدن مقابل بقیه میشه. کسی که از رنج “تربیت فرزند” فرار کنه، گرفتار رنج بچه های بد میشه که بعدا روزی صد بار آرزوی مرگ خواهد کرد… به طور کلی، کسی که از رنج کارای خوب فرار کنه، به رنج کارهای بد گرفتار خواهد شد…
این حرفا رو به هوای نفست بگو تا حساب کار دستش بیاد!
تا حالا اینطوری با هوای نفست گفتگو کردی؟
عزیز وخوب خدا؛
رنجی بکش که رشد کنی و به اوج برسی
اگه همسر بدخلقی داری بساز!
اگر بیماری سختی داری تحمل کن!
اگر ارتباط حرامی داری رنج قطع این وابستگی رو تحمل کن !
اگر خواستگار نداری ونیاز به همسر داری!
وهزاران رنج خوب دیگه….
سخته اما تحمل کن و نورانی شو ،رشد کن ،وعبد خدا بشو ….
گرفتار رنج های بد مثل؛ خیانت ، کفر گویی و ناشکری و….نشو
برای خدا این تحمل تو ارزش داره
یه جایی دستتو میگیره که باورت نمیشه
لذت های واقعی زیادی بهت میده
باورش کن…
فرم در حال بارگذاری ...
