أَلَم یَعلَم بِأَنَّ اللَّهَ یَری...

‍ همه ی ما یک آدم هایی را داریم
که نمیترسیم
از اینکه پیششان گریه کنیم،
یا قهقهه بزنیم ،
کسی که هرموقع از نقش های اجتماعی مان
و “بله چشم” گفتن ها خسته شدیم ،
کنارش خوده خودمانیم ،
حتی با موهای ژولیده ،
بدون آرایش…
کسی که وقتی از همه چیزهایی که دور و بَرت میبینی خسته شدی،
بگوید بی خیال به جای ِ غصه بیا برویم چای مان را بخوریم،
قدرِ این آدم ها را بدانید
و هرازگاهی همانقدر که پروفایل غریبه ها را چک میکنید
سری هم به پروفایل دل آن ها بزنید…