أَلَم یَعلَم بِأَنَّ اللَّهَ یَری...

توجه خاص به نوافل، حتی در گرمای شدید هوا، با وجود ضعف شدید، ایشان تا نماز مغرب و عشا را به همراه نوافل بجای نمی آوردند افطار نمی کردند و شبها تا صبح نماز و دعا می خواندند و بعد از نماز صبح مقداری استراحت می کردند و صبح زود برای کارهایشان آماده می شدند.امام شبها معمولا دو ساعت به اذان صبح بیدار بودند. و با صدای بلند گریه می کردند. و مشغول تهجد و عبادت بودند. , و با خدا راز و نیاز می کردند.آخرین رمضان دوران حیات امام، با رمضان های دیگر متفاوت بود، به این صورت که امام همیشه برای خشک کردن اشک چشمشان دستمالی را همراه داشتند، ولی در آن ماه رمضان حوله ای را نیز همراه بر می داشتند تا به هنگام نمازهای نیمه شبشان از آن استفاده کنند. چنان اشک می ریختند که علاوه بر دستمال اشکشان را با حوله پاک می کردند.امام روزی هفت بار قرآن را می خواندند.حتی در دقایقی قبل از آماده شدن سفره که معمولاً به بطالت می گذرد قرآن تلاوت می نمود.امام در نجف که بودند در ماه مبارک رمضان هر روز ده جزء قرآن می خواندند؛ یعنی در هر سه روز یک دوره قرآن می خواندند.