«خندیدن... | کلید بندگی...» |
ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺁﺩﻣﻬﺎ ،
ﺑﻪ ﺣﻀﻮﺭﺷﺎﻥ ﻧﯿﺴﺖ
ﺑﻪ ﺩﻟﻬﺮﻩ ﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ
ﺩﺭ ﻧﺒﻮﺩﻧﺸﺎﻥ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﯿﺸﻮﺩ
ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﻧﺒﻮﺩﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻫﯿﭻ ﺑﻮﺩﻧﯽ،
ﭘﺮ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ
ﺣﻮﺍﺳﻤﺎﻥ باشد
انسان عاقل عاشق ،نه آنگونه در پی عشق بی عقلی میکند که دیگران را به ستوه آورد و خود را و انسانیتش را به نیستی بکشاند و نه آنگونه محتاط میشود که از جرأت کردن و دل به دریا زدن، ترس به دل راه دهد.
انسان عاقلِ عاشق با معرفت به معشوق، عاشق او میشود و با عشقِ به او فانی در راه او…
خدایا چنان کن که با شناخت واقعی به عشق حقیقیت برسیم و به قربت نائل شویم
بودن و نبودن هرکس دست خود ماست . وقتی دلمان را از زشتی های و فکر و جانمان را از پلیدیهایی که ما را به خطا و اشتباه و سوءظن می اندازد دور کنیم ، همیشه همه ی اونایی که دوستشان داریم در همه جا با ما حضور خواهند داشت گاهی با حضور جسم و روحشان و گاهی فقط با خاطرات شیرین و کاهی با دعای خیرشان. دعای خیرم را بدرقه راهت می کنم و بدان که همیشه در همه جا خدایت همراهت هست و به او می سپارمت.
فرم در حال بارگذاری ...