أَلَم یَعلَم بِأَنَّ اللَّهَ یَری...

​ از درون که زلال باشی

خداوند نوری میبخشد آنچنان که ندانی

 و مردم دوستت  ميدارند از جایی که ندانی و نیازهایت از جایی برآورده شود که ندانی چه شد

پاک نیت کسیست که برای همه، بدون استثنا خیر بخواهد، چون میداند سعادت دیگران از خوشی او نمیکاهد و بی نیازی آنها از ثروت او کم نمیکند و سلامت آنها عافیت و آرامش او را سلب نخواهد کرد

 پس، چه زیباست که همیشه نیک اندیش و خیرخواه باشید.

​‍ می گویند با هر کس باید مثل خودش رفتار کرد!

شما گوش نکنید . . .

چون اگر چنین بود ، 

از منش و شخصیت هیچکس،

چیزی باقی نمی ماند !

هر کس، هرچه به سرت آورد ، 

فقط خودت باش …

نگذار برخورد نادرست آدمها ،

“اصالت و طبیعت” تو را خدشه دار کند

اگر جواب هر جفایی ، بدی بود ؛

که داستان زندگی ما، 

خالی از ؛ آدمهای خوب می شد …

ﺧﻴﻠﯽ‌ﻫﺎ ﻏﺮ ﻣﯽ‌ﺯﻧﻦ، ﺯﻳﺎﺩ ﻫﻢ ﻏﺮ ﻣﯽ‌ﺯنن! 

ﻫﻤﺶ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ‌ﻧﺎﻟﻦ،

 ﻫﯽ ﻣﯽ‌ﮔﻦ ﺍﻳﻨﻮ ﮐﻢ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﻭﻧﻮ ﮐﻢ ﺩﺍﺭﻡ، 

ﺍﻳﻨﺠﺎﻡ ﺍﻳﺮﺍﺩ ﺩﺍﺭﻩ، 

ﺍﻭﻧﺠﺎﻡ ﺍﻳﺮﺍﺩ ﺩﺍﺭﻩ. 

ﻫﻤﺶ ﻧﺼﻔﻪ ﺧﺎﻟﯽ ﻟﻴﻮﺍﻥ ﺭﻭ ﻣﯽ‌ﺑﻴﻨﻦ. 

ﻳﮑﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﮕﻪ ﺁﺧﻪ ﺑﺎ ﺍﻧﺼﺎﻑ، ﺍﮔﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﻏﺮ ﻣﯽ‌ﺯﻧﯽ، ﻟﺎﺍﻗﻞ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﯼ ﻫﻢ ﺷﮑﺮ کن! 

ﺗﺎﺯﻩ ﻳﮏ ﻣﺪﺕ ﮐﻪ ﺑﮕﺬﺭﻩ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽ‌ﺷﯽ ﺍﮔﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﻫﻢ ﻧﺪﺍﺷﺘﯽ 

ﻣﻘﺼﺮ ﻳﺎ ﺧﻮﺩﺕ ﻳﺎ ﺍﻃﺮﺍﻓﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩﻥ، 

ﻳﺎ ﺍﺻﻠﺎً ﺑﻪ ﺻﻠﺎﺣﺖ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ. 

ﺍﻭﻥ ﻭﻗﺖ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺕ ﺑﮕﯽ:

 ﺍَﻟْﺤَﻤْﺪُ ﻟِﻠّﻪِ ﺭَﺏﱢﱢ ﺍﻟْﻌﺎﻟَﻤﻴﻦَ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺧﺪﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﯼ ﻫﻤﻪ ﺩﻧﻴﺎﺳﺖ (ﻓﺎﺗﺤﻪ/2)

خدایا شکرت

غمگین نباشید …

چرا که خوشبختی می‌تواند تنها

از درون تلخ‌ترین روزهای زندگی شما،

زاده شود … 

باورکن …

در تقدیر هر انسانی معجزه‌ای

از طرف خدا تعیین شده

که قطعاً در زندگی،

در زمان مناسب نمایان خواهد شد!

یک شخص خاص …

یک اتفاق خاص …

یا یک موهبت خاص …

منتظر اعجاز خدا در زندگی‌ات باش 

بدون ذره ای تردید …

​‍وقتی همه چیز در استانه ی فروپاشی است و اصلا امور بر وفق مرادتان پیش نمیرود.

نشانه ی خوبی است از این که همه چیز در شرف درست شدن است!!

 شاید باورتان نشود اما حقیقت دارد و یکی از تفاوت های مهم انسان های موفق با دیگران در همین نکته است که در هنگام احساس فروپاشی انگیزه شان چند برابر میشود. 

در قانون زندگی آشفتگی اغلب در استانه ی پیروزی حادث میشود!

​‍ مرحوم آیت‌الله مجتهدی تهرانی:

 بازاری‌ها، هرشب به حساب دفترشان می‌رسند . سود و ضرر و طلبکاری و بدهکاری را می‌نویسند.

 اگر هر شب، حساب و کتاب نکنند، ناگهان می‌ بينند مقدار قابل توجهی ضرر کرده‌اند.

انسان هم بايد هر روز به حساب نفس خود برسد تا خدای نکرده ضرر نکند و يا ورشکست و عاقبت به شر نشود.

شب، هنگام خوابيدن، بيانديش که چه کرده‌ای. چشمانت کجاها نگاه کرده، زبانت چه‌ها گفته، کجاها رفته‌ای و…

اگر بدی کرده بودی، خود را سرزنش کن و تصميم بگير آن کار را تکرار نکنی…

آب وقتی بجوش آمد از خودش کم و کسر می شود.

تو هم وقتی جوشی و عصبانی می شوی، خودت کم و سبک می شوی؛

ظرف آب را اگر از روی اجاق برداشته و جابجا کنی راحت از جوش می افتد،

تو هم وقت جوش آمدن و خشم ، اگر مکانت را تغییر دهی تو هم به راحتی آرام می شوی.

این نسخه امام صادق “ع” برای رهایی از خشم است که فرمود:

“اذا استولی علیک الغضب فغیر مکانک”

هر گاه خشم بر تو چیره شد جایت را تغییر بده!

یعنی اگر خانه ای بیرون بزن!

 حضرت زهرا سلام الله عليها از رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم، سوال کرد:

کسي که نمـازش را سبک مي شمارد چه زن باشد و چه مرد باشد، چه هست بر ايشـان.  

فرمود: يا فاطمه کسي که نمازش را سبک بشمارد از مردها و زنها، خـدا او را به ۱۵ خصلت مبتلا مے‌کند ( خيلي تهديد کننده است )، 

شش تا در زندگـي دنيــــا 

و سه تا در وقت مـرگ 

و سه تا در قبـر و بـرزخ  

و سه تاي ديگر در قيامت است وقتي از قبرش خارج مي‌شود.  

اما شش خصلتي که خدا پيش مي‌آورد در دنيا براي کساني که نمــاز را کوچک مي شمارند

①⇜خدا برکت را از عمر او بر مےدارد

②⇜برکت را از روزيشــان هم  بــر مي‌دارد.

③⇜خداي متعال سيمـاي صالحان را ازاو بر مےگيرد

④⇜هر عملي کہ انجام مےدهد از اعمال خير و عبادات، اجري به آن داده نمے‌شود.

⑤⇜دعای او مستجاب نمےشود.

⑥⇜از دعاي صالحان هم بي بهره مےشود

سه بلای هنگام مردن 

①⇜ با ذلت و خوری مےمیرد.

2⇜با گرسنگی مےمیرد

③⇜با تشنگی و حالت عطشِ او طوری است که اگر از نهرهای دنیا بیاشامد سیراب نمےشود.

 سه بلایی که در قبر به او مےرسد

①⇜ مَلکی در قبر او گماشته مےشود که او را زجر مےدهد.

②⇜ قبر برایش تنگ مےگردد.

③⇜ قبرش تاریک و در ظلمت است  

سه بلای روز قیامت 

①⇜ مَلکی او را بر صورتش می کشاند و مردمان به او می نگرند.

②⇜دیگر آن که در حسابش سخت گیری مےشود.

③⇜خداوند نظر رحمت به او نمےفرماید و او را پاکیزه نمےکند و برایش عذاب دردناکی است.  

منبع  کتاب صلوات مستدرک نقل از فلاح السائل سیدبن طاووس

امام علی علیه السلام:

کسی که از حفظ راز خود ناتوان باشد

در حفظ اسرار دیگران ناتوان تر خواهد بود

غررالحکم،ج 5، ص 362

گاهی می‌گویند که: ما می‌رویم نماز بخوانیم، یا حجاب داشته باشیم، ما را مسخره می‌کنند. مسخره کنند، مگر ما مقوا هستیم که با حرف این و آن ، با دو قطره باران شل شویم! مقوا با دو قطره باران شل می‌شود.

اعمال تو ، تو را به خدا برساند، مردم هرچه می‌خواهند بگویند، بگویند!

حدیث داریم «المؤمن کالجبل» جبل یعنی چه؟ مؤمن کوه است. بعضی می‌گویند: از کوه محکم‌تر است. چون بعضی کوه‌ها ریزش دارد. مؤمن هیچ‌وقت ریزش ندارد

در قاهره کسی، شتری اجاره کرد که او را به جاده عباسیه برساند .صاحب شتر پولی گرفت، مسافر را سوار کرد. داشت افسار را به سمت عباسیه می‌برد. این صاحب شتر هی به این مسافر متلک و فحش می‌گفت. این هم که سوار شتر بود، فحش‌ها را می‌شنید، هیچ نمی‌گفت. یک نفر در راه صحنه را دید و گفت: آقا! می‌دانی این صاحب شتری که افسار را می‌کشد به تو چه می‌گوید؟ سواره گفت: بله! مرا فحش می‌دهد. گفت: خوب فحشت می‌دهد، جوابش را بده ؛ مگر تو بوقی که عکس‌العمل نشان نمی‌دهی ؟!

سواره گفت: ببخشید جاده کجاست؟ گفت: جاده‌ی عباسیه! گفت: اگر من را به عباسیه می‌رساند، بگذار هرچه می‌خواهد بگوید، بگوید. اگر نماز و حجاب و اعمال درست و صحیح و خداپسندانه تو را به خدا می‌رساند، بگذار هرکس هرچه می‌خواهد بگوید، بگوید.

بیانات حجت الاسلام قرائتی

یادمان نرود که محبت، تجارت نيست

چرتکه نیندازيم که من چه کردم تو چه کردی

بی شمارمحبت کنيم

 اگر خوبی ما وابسته به رفتار دیگران باشداین دیگر خوبی نیست،بلکه معامله است

متاسفانه فرهنگی شکل گرفته که مردم تصور می‌کنند یک «خانم خانه‌دار»، بیکار است و حرمت ندارد!

  همان‌طور که برای استفادۀ بهتر از مسجد، خانۀ خدا و زیارت عتبات آدابی وجود دارد، برای استفاده از محیط خانواده جهت ارتقاء سطح معنوی انسان نیز آدابی وجود دارد. خانه و خانواده، برای خودش آداب و آیینی دارد و حرمت بسیار بالایی دارد اما متاسفانه آن‌قدر نسبت به این مسأله، بد برخورد کرده‌ایم که در جامعه، فرهنگی شکل گرفته است که وقتی یک خانمی بگوید «من خانه‌دار هستم» مردم تصور می‌کنند او بیکار است و حرمت ندارد!

 واقعش این است که اگر یک خانم بگوید: «من تحصیل کرده‌ام اما الان خانه‌داری را بر هر شغل دیگری ترجیح می‌دهم» او باید احترامش ده برابر شود، چون واقعاً آدم فهمیده‌ای است. خانه‌داری کار ساده‌ای نیست. البته بعضی‌ها با خانه‌داری، «حداقلی» برخورد می‌کنند و زیاد برایش وقت نمی‌گذارند ولی می‌شود با آن «حداکثری» برخورد کرد.

  ثوابی که خانم می‌تواند از دادن یک لیوان آب دست شوهرش ببرد، آیا در جای دیگری می‌تواند ببرد؟! 

امام صادق(ع) می‌فرماید: «هر زنی که به همسرش جرعه‌ای آب بدهد، ثواب عبادت یک سال نماز و روزه و شب‌زنده‌داری به او می‌دهند و به ازای هر شربتِ آبی که به شوهرش داده، خداوند شهری در بهشت برایش بنا می‌کند و شصت گناه او را می‌آمرزد؛‏ 

مَا مِنِ امْرَأَهٍ تَسْقِی زَوْجَهَا شَرْبَهً مِنْ مَاءٍ إِلَّا کَانَ خَیْراً لَهَا مِنْ عِبَادَهِ سَنَهٍ صِیَامِ نَهَارُهَا وَ قِیَامِ لَیْلُهَا وَ یَبْنِی اللَّهُ لَهَا بِکُلِّ شَرْبَهٍ تَسْقِی زَوْجَهَا مَدِینَهً فِی الْجَنَّهِ وَ غَفَرَ لَهَا سِتِّینَ‏ خَطِیئَهً»(وسائل الشیعه/۲۰/۱۷۲)

 از سوی دیگر، خانمی که شوهرش از دست او ناراضی و عصبانی باشد، آیا عبادت و نماز خواندنش قبول است؟! 

(پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: هشت گروه هستند که نمازشان مورد قبول خداوند قرار نمی‌گیرد: … زن نافرمانى که خلاف رضاى مشروع شوهرش رفتار کند و شوهرش از دست او خشمگین باشد؛ 

ثَمَانِیَهٌ لَا یَقْبَلُ اللَّهُ لَهُمْ صَلَاهً الْعَبْدُ الْآبِقُ حَتَّى یَرْجِعَ إِلَى مَوْلَاهُ وَ النَّاشِزُ عَنْ زَوْجِهَا وَ هُوَ عَلَیْهَا سَاخِط…؛ من‌لایحضره‌الفقیه/۱/۸۸) 

جالب اینجاست که همان موقعی که خانم، به شوهرش ظلم کرده‌ است، ممکن است حسّ نمازخواندن هم به او دست بدهد و دوست داشته باشد مفصل‌تر نماز بخواند. چرا؟ چون نمازش قبول نیست، شیطان هم مانع نماز خواندنش نمی‌شود و باعث می‌شود نماز به او بچسبد و مزه بدهد! در حالی که الان وقت این است که رابطه‌اش را با شوهرش درست کند نه اینکه برود نماز بخواند.

    ما اگر دنبال سعادت و کمال هستیم، باید بدانیم که سعادت و کمال در خانواده بیشتر و راحت‌تر به دست می‌آید. پس چرا نباید به خانواده اولویت بدهیم؟ خدمت به خانواده ثوابش خیلی بیشتر از عبادت فردی است و حتی ثوابش از خدمت به مردم هم بالاتر است. نور و معنویت در تعاون با خانواده برای دینداری بیشتر از نور و معنویت در عبادتِ فردی است. 

پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: «مردی که یک ساعت در خدمت خانواده‌اش باشد ثوابش از هزار سال عبادت و هزار حجّ و عمره و… بالاتر است؛ 

سَاعَهٌ فِی خِدْمَهِ الْعِیَالِ خَیْرٌ مِنْ عِبَادَهِ أَلْفِ سَنَهٍ وَ أَلْفِ حَجٍّ وَ أَلْفِ عُمْرَهٍ وَ خَیْرٌ مِنْ عِتْقِ أَلْفِ رَقَبَهٍ وَ أَلْفِ غَزْوَهٍ وَ أَلْفِ عِیَادَهِ مَرِیضٍ وَ …»(جامع‌الاخبار/ص۱۰۲)

حجت الاسلام پناهیان 

​آیت الله محمد کوهستانی :

آقا زاده ایشان می گوید:

روزی راجع به غذای_حرام از آقا سؤال کردم و عرض کردم نظر شما چه طور است و غذای حرام چه قدر در روح انسان تأثیر دارد. آقا به مناسبتی در بین فرمایشات خود فرمود:

« حرف_های_بیهوده و لغو تأثیری زیاد در روح دارد و روح را می میراند. »

سپس درباره تأثیر منفی سخنان بیهوده در روان آدمی فرمود:

« من حرف های بیهوده را کم تر از غذای حرام نمی دانم. »

 سوره نور آیه ۱۵ 

إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِكُمْ وَتَقُولُونَ بِأَفْوَاهِكُم مَّا لَيْسَ لَكُم بِهِ عِلْمٌ وَتَحْسَبُونَهُ هَيِّنًا وَهُوَ عِندَ اللَّهِ عَظِيمٌ .

ترجمه:

ﭼﻮﻥ [ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺗﻬﻤﺖ ﺑﺰﺭﮒ ﺭﺍ ] ﺯﺑﺎﻥ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﺯ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻣﻰﮔﺮﻓﺘﻴﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺩﻫﺎﻥﻫﺎﻳﺘﺎﻥ ﭼﻴﺰﻯ ﻣﻰﮔﻔﺘﻴﺪ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻭ ﺷﻨﺎﺧﺘﻰ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﺪﺍﺷﺘﻴﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ [ ﻋﻤﻠﻰ ] ﻧﺎﭼﻴﺰ ﻭ ﺳﺒﻚ ﻣﻰﭘﻨﺪﺍﺷﺘﻴﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﻧﺰﺩ ﺧﺪﺍ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﻮﺩ.(15)  

ما مسلمان هستیم و موظف به اطاعت از دستورات خداوند متعال هستیم. خداوند در این آیه از ما می خواهد بدون علم و اطلاع از موضوعی، خصوصا اگر حرفی و تهمتی درباره دیگران باشد، زود قضاوت نکنیم.

با پیدایش فضای مجازی و گسترش گروه‌ها و کانال‌ها ، چقدر شایعات ، دروغ‌ها ، تهمت‌ها زیاد شده است و چقدر به‌راحتی انتشار پیدا می‌کند. خداوند می‌فرماید شما اینکار را آسان در نظر می گیرید ،در حالیکه اینکار نزد خداوند گناه بزرگی است.

پس_مراقب_باشیم. هر خبری را بلافاصله قبول نکنیم.هر متنی را بدون اطلاع از درستی آن پخش نکنیم.تازه هر خبر راستی هم قابل انتشار نیست.ممکن است خبری راست هم باشد ، اما پخش آن در بین مردم باعث ناراحتی و نگرانی شود و این صحیح نیست.
با قرآن زندگی کنیم….

گذشته، درگذشته من برای گذشته هیچ کاری نمیتوانم بکنم. 

اگر شما تمامِ علم و علمای جهان را هم جمع کنید. حتی نمی توانید لباسی را که دیشب در مهمانی پوشیده بودید را عوض کنید و یک لباس دیگر بپوشید.تمام شد و رفت. 

وقتی هیچ کس نمیتواند هیچ کاری برای گذشته بکند چرا آدم باید در گذشته بماند؟ 

از گذشته باید آموخت ، نباید به آن آویخت. گذشته برای آموزش است

نه برای سرزنش.

دکترفرهنگ_هولاکویی

 مرد فقیرى بود که همسرش از شیر کره میگرفت و او آنرا به یکى از بقالى های شهر مى فروخت . آن زن کره ها را به صورت دایره های یک کیلویى مى ساخت و مرد آنرا به آن بقال مى فروخت و در مقابل مایحتاج خانه را مى خرید. 

روزى مرد بقال به اندازه کره ها شک کرد و تصمیم گرفت آنها را وزن کند. هنگامى که آنها را وزن کرد، اندازه هر کره ۹۰۰ گرم بود.

او از مرد فقیر عصبانى شد و روز بعد به مرد فقیر گفت :دیگر از تو کره نمى خرم، تو کره را به عنوان یک کیلو به من مى فروختى در حالى که وزن آن ۹۰۰ گرم است!

مرد فقیر ناراحت شد و سرش را پایین انداخت و گفت :ما ترازویی نداریم و یک کیلو شکر از شما خریدیم و آن یک کیلو شکر را به عنوان وزنه قرار مى دادیم..!!

“یقین داشته باش که به اندازه خودت برای تو اندازه مى گیریم”

​ مشاورۀ استاد پناهیان به یک مادر و مربی مدرسۀ دخترانه

یک مادر مذهبی می‌گفت: حجاب دخترم دارد خراب می‌شود، من خودم حجاب همۀ دخترهای یک دبیرستان را درست کرده‌ام، ولی دختر خودم را نتوانستم درست کنم. گفتم: شما گاهی در خانه، جلوی بچه‌ها به پدرشان بد و بیراه می‌گویی و آدم حسابش نمی‌کنی؟ ‌گفت: خُب او که سواد ندارد، یک کارگر است! گفتم: پس بد و بیراه می‌گویی؟ گفت: خُب، گاهی پیش می‌آید. گفتم: پس احتمالا دخترت درست نمی‌شود. گفت: حاج آقا، این‌طوری نگو! به من راه حل نشان بده! گفتم: دختر به پدر تکیه دارد و وقتی احترام پدر شکست، دختر به چه کسی تکیه کند؟! خُب می‌رود در خیابان یک کسی را پیدا کند…

​خطاب کردن کودک با الفاظ نامناسب

تحقیر او در جمع‌های خانوادگی

توهین و بی‌احترامی به کودک

لقب زشت دادن

محبت نکردن و درآغوش نگرفتن فرزند

دروغ گفتن به کودک و ترساندن مداوم او

 اسمش تنبیه_بازدارنده نیست!!

تنبیه‌ها بیشتر از این‌که کودک را از کار خطا دور کند، او را از مسیر رشد و تکامل دور کرده و شخصیت کودک را نابود می‌کند!!

1. نگاه به قرآن

أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ فِی الْمُصْحَفِ مُتِّعَ بِبَصَرِهِ وَ خُفِّفَ عَنْ وَالِدَیهِ وَ إِنْ كَانَا كَافِرَینِ؛

 حضرت صادق علیه السّلام در حدیث مرفوعی فرمود: هر كه قرآن را از روی آن بخواند از دیدگان خود بهره ‏مند شود، و سبب سبك شدن عذاب پدر و مادرش گردد اگر چه آن دو كافر باشند(1).

اگر انسان قرآن را حفظ هم باشد از رو بخواند خوب است!

إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنِّی أَحْفَظُ الْقُرْآنَ عَلَی ظَهْرِ قَلْبِی فَأَقْرَؤُهُ عَلَی ظَهْرِ قَلْبِی أَفْضَلُ أَوْ أَنْظُرُ فِی الْمُصْحَفِ قَالَ فَقَالَ لِی بَلِ اقْرَأْهُ وَ انْظُرْ فِی الْمُصْحَفِ فَهُوَ أَفْضَلُ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ النَّظَرَ فِی الْمُصْحَفِ عِبَادَه؛

 اسحاق بن عمار گوید: به حضرت صادق علیه السلام عرض كردم: قربانت گردم من قرآن را حفظ دارم آن را از حفظ بخوانم بهتر است یا از روی قرآن؟ فرمود: بلكه آن را بخوان و نگاه به قرآن كن (و از روی آن بخوان) كه بهتر است، آیا ندانسته ‏ای كه نگاه كردن در قرآن عبادت است؟ [2]

النَّظَرَ فِی الْمُصْحَفِ‏ مِنْ غَیرِ قِرَاءَه عِبَادَه؛ نظر در قرآن حتّی بدون خواندن عبادتست [3].

وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَعْطُوا أَعْینَكُمْ حَظَّهَا مِنَ الْعِبَادَه فَقَالُوا یا رَسُولَ اللَّهِ ص وَ مَا حَظُّهَا مِنَ الْعِبَادَه قَالَ النَّظَرُ فِی الْمُصْحَفِ وَ التَّفَكُّرُ فِیهِ وَ الِاعْتِبَارُ عِنْدَ عَجَائِبِه‏؛ رسول خدا (ص) فرمود: چشمانتان را از عبادات بهره‏ مند سازید، پرسیدند: یا رسول الله! بهره چشم از عبادت چیست؟ فرمود: نگاه به قرآن و اندیشه در آن و پند گرفتن از شگفتی های آن‏ [4). 

2. نگاه به كعبه

قَالَ الصَّادِقُ ع‏ مَنْ نَظَرَ إِلَی الْكَعْبَه عَارِفاً فَعَرَفَ مِنْ حَقِّنَا وَ حُرْمَتِنَا مِثْلَ الَّذِی عَرَفَ مِنْ حَقِّهَا وَ حُرْمَتِهَا غَفَرَ اللَّهُ؛ هر كه نظر به كعبه كند و عارف باشد بحق آنكه آنرا بزرگ دانسته خداوند حق تعالی، گناهان او را بیامرزد و كفایت كند مهمات او را [5]

و در روایت دیگر آمده : هر كه نظر كند به كعبه و حق حرمت ما كه ائمه معصومانیم را بداند(اینگونه كه ما را امامان واجب الاطاعه داند) چنانكه حق و حرمت كعبه را می‏داند، حق سبحانه و تعالی همه گناهان او را بیامرزد و كفایت كند از او غمها یا مهمات دنیا و آخرت را [6]

3. نگاه به سادات

قَالَ الرِّضَا(علیه السلام):النَّظَرُ إِلَی ذُرِّیتِنَا عِبَادَه[7]

 امام رضا (ع): نگاه به اولاد ما عبادت است. 

4.نگاه به عالم

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ:النَّظَرُ إِلَی وَجْهِ الْعَالِمِ عِبَادَه[8]

رسول اکرم (ص) : نگاه به صورت عالم عبادت است. 

5. نگاه به پدر ومادر

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ :‏ نَظَرُ الْوَلَدِ إِلَی وَالِدَیهِ حُبّاً لَهُمَا عِبَادَه؛ نگاه كردن فرزند از روی مهر و محبّت به پدر و مادر، عبادت محسوب می‏شود[9]. 

پی نوشتها:

[1] کافی ج 2 ص 613

[2] كافی ج‏2، ص: 614

[3] بحار ج 96 ص 65

[4] مجموعه ورام، ج‏1 ص: 250

[5] من لا يحضره الفقيه ج‏2 ص: 204

[6] كافی ج‏8 ص: 150

[7] وسائل‏الشیعه ج12 ص311

[8] عوالی الآللی، ج4، ص73

[9] بحار ج 71 ص ۸۴

​گاهی،

برای رهاشدن اززخم های زندگی باید بخشید وگذشت ….

میدانم که بخشیدن کسانی که ازآن زخم هاخورده ایم،سخت ترین کاردنیاست….

ولی،،

تازماتی که هرصبح چشمان خودرا باکینه بازکنیم

 وآدمهای،خاطرات تلخ رازنده نگه داریم ودرذهن خود هرروزمحاکمه شان کنیم….رنگ آرامش رانخواهیم دید !!

گاه،،،

باید چشم ها رابست وازکنارتمام بد بودنها گذشت…