أَلَم یَعلَم بِأَنَّ اللَّهَ یَری...

نکاتی پیرامون حق تلاوت قرآن کریم:

شایسته است قاری قرآن، با تدبّر و تأمّل در معانی و مفاهیم عمیق قرآن، آیات را تلاوت نماید؛ زیرا خداوند متعال در قرآن می فرماید:

(کِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَیْکَ مُبَارَکٌ لِیَدَّبَّروُا آیَاتِهِِ وَ لِیَتَذَکَّرَ أوُلوُا الأَلْبَابِ)؛ کتابی مبارک را بر تو نازل کردیم، تا مردم در آیاتش اندیشه کنند و خردمندان از آن پند و عبرت گیرند.(سوره ص، آیه ۲۹)

در این مورد حضرت امام علی علیه السلام می‌فرماید :

«آگاه باشید! قرائتی که در آن اندیشه و تفکّر نباشد، خیری در بر ندارد».

اگر به هنگام قرائت، در مفاهیم آیات تدبّر نکنیم، چه بسا که گمراه شویم؛ پس صرف قرائت با صوت و لحن کافی نیست و خواندن، تنها مقدم های برای عمل به قرآن است. اگر در این مقدمات بمانیم و گم شویم، بهره ای از تلاوت آیات نخواهیم برد. تلاوتی که با قصد عمل همراه نباشد، خود نوعی بازی با قرآن است.در این باره امیرالمؤمنین، حضرت امام علی علیه السلام می‌فرمایند : «به قرآن توجه داشته باشید، مبادا دیگران در عمل به قرآن از شما پیشی بگیرند».

متأسفانه قرآن کریم میان ما مسلمانان مظلوم واقع شده و آن طور که شاید و باید حقش ادا نشده است، قرآن برای هدایت جن و انس نازل شده، نه اینکه تنها به عنوان تبرک در کنج منازل خاک گیرد و بدون استفاده بماند.

خیلی وقتها از قرآن، تنها برای استخاره، بدرقه مسافر، تلاوت بر سر قبور و … بهره می گیریم، حال آن که هدف نزول قرآن عمیقتر و والاتر است. قرآن برای هدایت زندگان نازل شده است، نه برای اموات و این امور کوچکبهتر است پیش از تلاوت قرآن دندانها را مسواک بزنیم و خوشبو کنیم؛ زیرا حضرت رسول صلّی الله علیه و آله و سلّم می‌فرمایند :

«همانا دهان های شما راه های گذر قرآن (گذرگاه قرآن) است، پس آنها را با مسواک زدن پاکیزه گردانید».

خوب است قرآن را با صوت زیبا، نیکو و حزین قرائت کنیم؛ زیرا پیامبر گرامی اسلام صلّی الله علیه وآله و سلّم می‌فرمایند : «قرآن را با صداهای خوش زینت دهید؛ زیرا هر چیزی زیبایی دارد و زیبایی قرآن، صدای زیبا و خوش است».

امام صادق علیه السلام نیز می‌فرمایند : «قرآن حزین نازل شده است، پس آن را حزن انگیز تلاوت کنید».

تلاوت قرآن با صوت حزین حالت خضوع و خشوع را در دل می‌آفریند و در دل ها بهتر و بیشتر اثر می‌کند.